ένα μεγάλο «ευχαριστώ», ένα τεράστιο «συγγνώμη»

Ευχαριστώ γιατί έμαθα από πολύ νωρίς τι θα πει να δίνεσαι ολοκληρωτικά και πώς να είμαι γυναίκα, αδερφή, μάνα και ερωμένη. Ωρίμασα, έμαθα τι θα πει «Σ’ αγαπώ γι’ αυτό που είσαι».

Ευχαριστώ γιατί τώρα ξέρω πώς είναι οι άντρες οι σωστοί, με τα σταράτα λόγια και τις υποσχέσεις που δεν καταπατούνται. Ξέρω να φέρομαι σε μια σχέση και το έμαθα με τέτοιον τρόπο που πλέον κοροϊδεύω τις σχεδόν σχέσεις, τις σχέσεις τις κομπλεξικές, τις σχέσεις τις απαγορευτικές, τις σχέσεις με ταμπέλα και χωρίς ουσία.

Ευχαριστώ γιατί πια δε συμβιβάζομαι με τίποτα λιγότερο από αυτό που αξίζω. Τοποθετώ τον εαυτό μου εκεί που του πρέπει, δεν κάνω εκπτώσεις στο ποια είμαι και τι θέλω και διεκδικώ με πάθος ό,τι μου ανήκει. Γιατί πια μπορώ να πω «συγγνώμη». Λέξη ανύπαρκτη πριν από εκείνον.

Συγγνώμη γι’ αυτόν τον πούστη τον εγωισμό που δεν έριξα όταν έπρεπε, συγγνώμη γιατί είμαι χέστης και φοβήθηκα παράλογα μην εκτεθώ σ’ έναν άνθρωπο που με είχε δει ήδη στη χειρότερη φάση της ζωής μου και πάλι μ’ αγαπούσε. Συγγνώμη που δεν ωρίμασα γρηγορότερα, συγγνώμη που απ’ αυτά που ένιωθα έδειχνα τα μισά, λες και θα τα ΄παιρνα μαζί μου.